Πρόκειται για ανεπίσημη εώς τώρα διαγνωστική οντότητα η οποία περιλαμβάνεται στο 3ο μέρος του DSM V του νεοσύστατου (2013) αμερικανικού διαγνωστικού εγχειριδίου ψυχιατρικής. Το τμήμα αυτό ασχολείται με καινούριες ή/και υπό επιστημονική διερεύνηση διαταραχές. Η εξάρτηση από τα online games εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία με τις έρευνες και τις αναφορές περιστατικών να πληθαίνουν τα τελευταία χρόνια, κατά το οποία η χρήση του διαδίκτύου γνωρίζει γεωμετρική αύξηση παγκοσμίως.
Έτσι λοιπόν οι ερευνητές του DSM V προτείνουν μια σειρά κριτηρίων, από τα οποία αν υπάρχουν τουλάχιστον 5 για ένα διάστημα τουλάχιστον 1 έτους, θα μπορεί κάποιος να θεωρήσει ότι το άτομο βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση εξάρτησης :
1. Υπεραπασχόληση με διαδικτυακά παιχνίδια. Όταν δεν παίζει,το άτομο σκέφτεται προηγούμενα παιχνίδια και ανυπομονεί να ξαναπαίξει.
2. Συμπτώματα στέρησης όπως ευερεθιστότητα,ανησυχία ή στενοχώρια όταν δεν μπορεί να παίξει.
3. Ανοχή : Ανάγκη για όλο και περισσότερο χρόνο παιχνιδιού.
4. Καταφυγή στο παιχνίδι ώστε να ανακουφίσει αρνητική διάθεση ή ανησυχία.
5. Αποτυχημένες προσπάθειες ελέγχου της συμμετοχής σε παιχνίδι.
6. Απώλεια ενδιαφέροντος για άλλα χόμπυ-δραστηριότητες.
7. Συνέχιση του παιχνιδιού παρά την επίγνωση των ψυχοκοινωνικών συνεπειών.
8. Εξαπάτηση οικογένειας, συγγενών, θεραπόντων περί του χρόνου που αφιερώνει στο παιχνίδι.
9. Απώλεια ή κίνδυνος απώλειας προσωπικών σχέσεων, εργασίας ή επιλογών καριέρας λόγω της υπεραπασχόλησης με το παιχνίδι.
Πρέπει να αναφερθεί καταρχήν ότι εώς τώρα η μοναδική επίσημη εξάρτηση που δεν είχε να κάνει με βιοχημικές ουσίες ήταν ο παθολογικός τζόγος. Η εξάρτηση από διαδικτυακά παιχνίδια αποτελεί άλλη μια παρόμοια κατηγορία, είναι δηλαδή μια εξάρτηση συμπεριφοράς. Επιπλέον αν και η διάγνωση μπορεί να αφορά και μη διαδικτυακά παιχνίδια, δεν αφορά υπερβολική χρήση άλλων επιλογών του διαδικτύου όπως τα social media ή online στοίχημα ή χρήση του για επαγγελματικούς λόγους. Ακόμη, η βαρύτητα της εξάρτησης μπορεί να ποικίλλει τόσο σε διάρκεια όσο και σε ένταση των συμπτωμάτων.
Ο τυπικός εθισμός συνήθως περιλαμβάνει τουλάχιστον 8-10 ώρες καθημερινού gaming. Η λειτουργικότητα παραβλάπτεται σημαντικά είτε στο σχολείο, είτε στην εργασία, είτε στις οικογενειακές & κοινωνικές σχέσεις, καθώς το άτομο χάνει το ενδιαφέρον του για τους τομείς αυτούς. Η εικονική πραγματικότητα την οποία το άτομο βιώνει μέσω της οθόνης του υπολογιστή μπορεί να γίνει υποκατάστατο της ανύπαρκτης κοινωνικής ζωής. Η αίσθηση του χρόνου επηράζεται. Συχνά παραμελεί την προσωπική του υγιεινή και παραλείπει γεύματα, με αποτέλεσμα την απώλεια βάρους. Σε άλλες περιπτώσεις η υπερβολικά καθιστική ζωή που συνεπάγεται το διαδικτυακό παιχνίδι ευθύνεται για παχυσαρκία και μεταβολικό σύνδρομο. Ακόμη πιθανές επιβλαβείς συνέπειες μπορεί να αφορούν τον ύπνο και την όραση.
Εώς τώρα έχει βρεθεί μεγαλύτερη επίπτωση της διαταραχής σε ασιατικές χώρες όπως η Κίνα, η Κορέα, η Ιαπωνία και σε ηλικίες 12-20 ετών περίπου, ενώ υπάρχει μια σαφής προτίμηση στο ανδρικό φύλο. Σε κάποιες περιπτώσεις αναφέρεται ότι η καταφυγή στο διαδικτυακό παιχνίδι είναι επακόλουθο άλλης ψυχικής διαταραχής όπως η κατάθλιψη, η ΔΕΠΥ και η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή ή ψυχοπιεστικών καταστάσεων όπως οι ενδοοικογενειακές συγκρούσεις.
Η αντιμετώπιση της εξάρτησης είναι ψυχοθεραπευτική, ενώ υπό έρευνα βρίσκονται πιθανές φαρμακευτικές επιλογές. Οι τελευταίες συνίστανται σε περιπτώσεις συννοσηρότητας με άλλες διαταραχές.Οι ψυχοκοινωνικές παρεμβάσεις στην οικογένεια όσον αφορά τρόπους διαχείρισης της κατάστασης αυτής συνολικά έχουν μεγάλη χρησιμότητα.
Συγγραφέας του παραπάνω άρθρου είναι ο Σπύρος Καλημέρης Ιατρός, Ψυχίατρος & Ψυχοθεραπευτής. Είναι μέλος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών & της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας και ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Στο ιατρείο του στην Αθήνα ο ψυχίατρος Σπύρος Καλημέρης σας παρέχει την πιο σύγχρονη ψυχοθεραπευτική και φαρμακευτική αντιμετώπιση του συνόλου των ψυχικών διαταραχών σε συνδυασμό με στοχευμένες ψυχοκοινωνικές παρεμβάσεις τόσο στον ασθενή όσο και στο στενό, αλλά και ευρύτερο περιβάλλον του.Επίκεντρο της προσέγγισής του είναι η ποιότητα ζωής του ασθενή, με τον οποίο θα ασχοληθεί σοβαρά, υπεύθυνα και όσο χρόνο χρειάζεται για να του δώσει τη βοήθεια που χρειάζεται. Η διακριτικότητα, η ειλικρίνεια, η συναισθηματική κατανόηση θα είναι βασικά χαρακτηριστικά της θεραπευτικής σχέσης μαζί του.
Πηγή:http://kalimeristherapist.com/%CF%88%CF%85%CF%87%CE%B9%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CE%B1/%CE%B5%CE%B8%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%B9%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%B5%CF%84-%CF%88%CF%85%CF%87%CE%B9%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%82/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου