Ιστολόγιο Ερευνητικής Εργασίας "Η Εξάρτηση από το Διαδίκτυο" του 2ου ΓΕΛ Σταυρούπολης.: Η χρήση κατάχρηση του διαδικτύου (4 Ομάδα Μιλτιάδης Νίκος)

1. Τι είναι το φαινόμενο «εξάρτησης» από το διαδίκτυο; Πότε εμφανίστηκε για πρώτη φορά;
Η πρώτη περίπτωση είδε το φως της δημοσιότητας το 1997, στις Η.Π.Α. Το πρώτο Κέντρο Απεξάρτησης λειτούργησε το 1995, στην Πενσυλβάνια των Η.Π.Α., ενώ την ίδια χρονιά ο Νεοϋορκέζος ψυχίατρος Ivan Goldberg, εν μέρει αστειευόμενος, υιοθέτησε πρώτος τον όρο Internet addiction («εθισμός» στο Internet). Οι πρώτες περιπτώσεις αφορούσαν ενήλικες, ωστόσο τα επόμενα χρόνια το φαινόμενο επεκτάθηκε ραγδαία σε εφήβους και νέους. Λόγω του ότι η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία δεν έχει αποδεχθεί την κατάχρηση διαδικτύου ως κατάσταση αληθούς εθισμού, και υπάρχει γενικά συζήτηση στην διεθνή βιβλιογραφία περί τούτου, ο όρος «εθισμός» ή «εξάρτηση» χρησιμοποιούνται σε εισαγωγικά.

Κριτήρια που οριοθετούν την υπερβολική χρήση είναι η ύπαρξη τουλάχιστον τριών από τα παρακάτω :
- Συμπτώματα Συνδρόμου Απόσυρσης , όπως ψυχοκινητική διέγερση, εκούσια ή ακούσια κίνηση δακτυλογράφησης των δακτύλων του χεριού, άγχος, έμμονη σκέψη για το Internet, όνειρα για το Internet
- Χρήση Διαδικτύου προκειμένου να αποφευχθούν συμπτώματα απόσυρσης
- Παραμονή on-line για > χρονικό διάστημα από το προτιθέμενο
- Κατανάλωση υπερβολικού χρόνου ή/και χρήματος σε δραστηριότητες σχετικές με το Διαδίκτυο (λογισμικό, σκληροί δίσκοι κ.λπ)
- Έκπτωση λειτουργικότητας του ατόμου (σε κοινωνικό, οικογενειακό, προσωπικό επίπεδο, παραμέληση προσωπικής φροντίδας και υγιεινής, απώλεια ύπνου, ενδοοικογενειακές συγκρούσεις, σχολική αποτυχία)
- Συνέχιση χρήσης παρά την γνώση της παραπάνω έκπτωσης

2. Ποιες είναι οι αιτίες του φαινομένου;
Από τα πρώτα στοιχεία που προκύπτουν από τα 35 (τριάντα πέντε) παιδιά και εφήβους που προσήλθαν στη Μονάδα Εφηβικής Υγείας (Μ.Ε.Υ.) με αίτημα την αντιμετώπιση της υπερβολικής χρήσης του διαδικτύου προκύπτουν ότι :
1. το φαινόμενο είναι συχνότερο στα αγόρια,
2. σε δυσλειτουργικές οικογένειες,
3. σε παιδιά με καταθλιπτικό συναίσθημα ή διάσπαση προσοχής-υπερκινητικότητα.
Φαίνεται ότι πάνω από τα μισά παιδιά παρουσιάζουν κάποιο ψυχικό υπόστρωμα που πιθανώς συμβάλλει στην ανάπτυξη κατάχρησης διαδικτύου (κυρίως σύνδρομο υπερκινητικότητας-διάσπασης προσοχής ή/ και καταθλιπτικό συναίσθημα), ενώ στα υπόλοιπα σημαντικό ρόλο φαίνεται να παίζουν περιβαλλοντικοί παράγοντες (κυρίως έλλειψη επικοινωνίας και εφαρμογής ορίων από την οικογένεια). Οι νέες κοινωνικές συνθήκες (αύξηση της επίπτωσης του διαζυγίου, έλλειψη επικοινωνίας, απουσία επίβλεψης από τους γονείς λόγω εργασίας έξω από το σπίτι) παίζουν το ρόλο τους στην ανάπτυξη του φαινομένου.

3. Ποιές ηλικιακές ομάδες παιδιών εμφανίζουν εξάρτηση από το διαδίκτυο;
Το φαινόμενο μπορεί να εμφανιστεί σε εφήβους κατά την πρώϊμη εφηβεία (10-14 ετών) ή και σε μικρότερη ακόμη ηλικία. Είναι πιο συχνό κατά την μέση εφηβεία (15-17 ετών), κατά την οποία οι έφηβοι πειραματίζονται και σταδιακά αυτονομούνται, καθώς και κατά την όψιμη εφηβεία (> 17 ετών). Οι περισσότεροι εξαρτημένοι έφηβοι ασχολούνται με «παιχνίδια», στο σπίτι ή τα internet café. Μπορεί να σταματήσουν το σχολείο, να απομονωθούν από την οικογένεια και τους φίλους, να είναι επιθετικοί με τους γονείς, να κλέβουν χρήματα από την οικογένεια για να «παίζουν», να ζουν σε ένα δωμάτιο, να μην τρώνε ή το αντίθετο (να παχύνουν πολύ), να μην γυμνάζονται και να μην κοιμούνται για 24ωρα. Μπορεί ακόμη να μην αλλάζουν ρούχα, να παραμελούν την υγιεινή τους και την καθαριότητα.

4. Υπάρχουν περιπτώσεις παιδιών ηλικίας 10-11 ετών στην κλινική με εξάρτηση από το διαδίκτυο; Ποιά είναι η κλινική τους μορφή και σε ποιούς λόγους φαίνεται να οφείλεται αυτού του είδους η εξάρτηση;
Τα παραπάνω μπορεί να εμφανιστούν σε ηπιότερη μορφή κατά την πρώϊμη εφηβεία. Όσο ο έφηβος μεγαλώνει και πλησιάζει την μέση εφηβεία, ο πειραματισμός και η περιέργεια, η μη συνειδητοποίηση του κινδύνου και η φυσιολογική αντίδραση σε κάθε καταπίεση, γίνονται βασικά χαρακτηριστικά του (αποτελεί ακόμη αναπτυσσόμενο άτομο), και τον καθιστούν ευάλωτο και ευαίσθητο σε εξαρτήσεις. Τα παραπάνω δεν είναι απόλυτα, αφού η χρονολογική ηλικία μπορεί να μην συμβαδίζει πάντα με το αναπτυξιακό ψυχοκοινωνικό και γνωστικό στάδιο : π.χ. ένας έφηβος 10 ετών μπορεί να βρίσκεται αναπτυξιακά στη μέση εφηβεία και να συμπεριφέρεται ανάλογα κ.λπ.

5. Υπάρχουν διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία αναφορικά με το μέγεθος του προβλήματος στην Ελλάδα; Ποια είναι αυτά;

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΡΕΥΝΑΣ ΣΕ
ΔΕΙΓΜΑ ΕΦΗΒΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ 15 ΕΤΩΝ
(Μ.Ο. : 14.85 έτη)
Αντιπροσωπευτικό δείγμα 897 εφήβων (430 αγόρια, 467 κορίτσια)
Πηγή : Μονάδα Εφηβικής Υγείας (Μ.Ε.Υ.), Πανεπιστήμιο Αθηνών

ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ (INTERNET): ΣΥΣΧΕΤΙΣΕΙΣ ΜΕ ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΧΡΗΣΤΕΣ

AΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ:
- 53.4% χρησιμοποιούσαν το διαδίκτυο για χρονικό διάστημα >1 έτος
- 26% ανέφεραν καθημερινή χρήση και
- 8% χρήση >20 ώρες εβδομαδιαίως.
- Τα αγόρια χρησιμοποιούσαν το διαδίκτυο σημαντικά περισσότερο από τα κορίτσια (p< 0.05).
- Σύμφωνα με το ερωτηματολόγιο Young, 1% από τους εφήβους του δείγματος παρουσίαζαν υπερβολική χρήση διαδικτύου («εθισμός») και
- 12,8% παρουσίαζαν περιοδικά ή συχνά προβλήματα σχετικά με την κατάχρηση διαδικτύου (κατάσταση πριν το «εθισμό»)
- Ο πιο συχνός λόγος χρήσης του διαδικτύου ήταν τα διάφορα παιχνίδια (p< 0.05)
- 4.2% του δείγματος είχαν δεχτεί απειλές μέσω διαδικτύου (cyber bulling victims).
- Χρήση του διαδικτύου >10 ώρες εβδομαδιαίως έχει συσχετισθεί με μεγαλύτερη πιθανότητα υπερβολής και επακόλουθων προβλημάτων
- Η ενασχόληση με το διαδίκτυο στο πλαίσιο του σχολείου αποδεικνύεται προστατευτικός παράγοντας έναντι της ανάπτυξης προβληματικής χρήσης
- Υπήρξε θετική συσχέτιση της χρήσης διαδικτύου και της διάσπασης προσοχής-υπερκινητικότητας, σύμφωνα με την κατάταξη στο SDQ (p< 0.01).
- Θετικές συσχετίσεις παρατηρήθηκαν και μεταξύ χρήσης διαδικτύου και παραβατικότητας (p< 0.05), καθώς και ανάπτυξης δυσλειτουργικών σχέσεων με τους συνομηλίκους (p< 0.05).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Η χρήση διαδικτύου είναι δημοφιλής στους Έλληνες εφήβους, και ενδέχεται να οδηγήσει σε ψυχοκοινωνικά προβλήματα, όταν υπάρχει υπερβολή.

35 έφηβοι με «εθισμό» απευθύνθηκαν στη Μονάδα Εφηβικής Υγείας (Μ.Ε.Υ.) και παρακολουθούνται γι' αυτό. Μετά τα πρώτα δημοσιεύματα του τύπου για τα παιδιά που παρακολουθούνται στη Μ.Ε.Υ., υπήρξαν πολυάριθμα τηλεφωνήματα γονέων απ' όλη την Ελλάδα, οι οποίοι αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα με τα παιδιά τους. Ας σημειωθεί ότι ενώ σε πρώϊμα στάδια το φαινόμενο αντιμετωπίζεται σχετικά εύκολα με γνωσιακή εκπαίδευση (ημερολόγιο, στόχοι, δημιουργία κινήτρων, ανταμοιβές σε θετική συμπεριφορά, προβληματισμός σε στασιμότητα), καθώς κι αντιμετώπιση της συνοδού νοσηρότητας εάν υπάρχει. Μετά την πλήρη οργάνωσή του προβλήματος, με τα περισσότερα κριτήρια, ο έφηβος δεν αναγνωρίζει ότι υπάρχει πρόβλημα, δεν συνεργάζεται, δεν θέλει καν να επισκεφθεί τη Μ.Ε.Υ., μπορεί να λέει ψέματα, να χειρίζεται και να εξαπατά γονείς και θεραπευτές και γενικά έχει συμπεριφορά ατόμου εξαρτημένου από ουσίες (ναρκωτικά). Στο πρόγραμμα της Μ.Ε.Υ., από τα 35 παιδιά που προσήλθαν έως σήμερα, 15 παρουσίασαν σημαντική βελτίωση, 4 σχετική βελτίωση, 9 βρίσκονται υπό παρακολούθηση και 6 δεν συνεργάστηκαν.

6. Υπάρχουν κάποια πρόδρομα συμπτώματα της εξάρτησης από το διαδίκτυο; Ποια συμπεριφορά των παιδιών ηλικίας έως και 10 ετών πρέπει να ανησυχήσει τους γονείς;
Ο υπερβολικός χρόνος ενασχόλησης, η μονομανία, η παραμέληση των υποχρεώσεων και άλλων ασχολιών, η απότομη πτώση της σχολικής επίδοσης, η απομόνωση και η μείωση του χρόνου δραστηριοτήτων και του χρόνου που περνούν με φίλους, η επιθετικότητα, η μεταβολή της συμπεριφοράς, η αδιαφορία για πράγματα που παλιά τον/την ευχαριστούσαν, οι πονοκέφαλοι, η ξηρότητα οφθαλμών κ.α.

7. Ποιές συμβουλές θα δίνατε στους γονείς παιδιών ηλικίας έως και 10 ετών προκειμένου να προστατεύσουν τα παιδιά τους από μια μελλοντική εξάρτηση από το διαδίκτυο;

α. Από μικρή ηλικία θα πρέπει να τίθενται όρια (για πολλά θέματα) και να τηρούνται μέσα στην οικογένεια. Τα όρια (όταν δεν είναι υπερβολικά ή ιδιαίτερα αυστηρά) δεν καταπιέζουν τα παιδιά, αλλά τα κατευθύνουν και σημαίνουν ενδιαφέρον. Είναι σημαντικά για θέματα ασφάλειας. Όσο το παιδί μεγαλώνει, τα όρια που θα ισχύσουν είναι καλό να συζητώνται, ώστε να λαμβάνεται η γνώμη του παιδιού και του εφήβου. Ο σεβασμός της προσωπικότητας παιδιών και εφήβων από πολύ μικρή ηλικία, είναι στοιχείο πολύ σημαντικό για την εφαρμογή πειθαρχίας.
β. Αφιερώστε χρόνο και διάθεση ώστε να ασχοληθείτε με θέματα διαδικτύου ΜΑΖΙ με τα παιδιά.
γ. Τοποθετείστε τον υπολογιστή σε κοινόχρηστο χώρο, ώστε να μη δίνεται η δυνατότητα απομόνωσης του παιδιού και να υπάρχει έλεγχος.
δ. Χρήση φίλτρων για επιβλαβείς ιστοσελίδες και συμμετοχή στις επιλογές του εφήβου (χωρίς υπερβολές ή/και παράλογες απαγορεύσεις), συμβάλλουν σε ένα θετικό αποτέλεσμα.
ε. Ενημερώστε τα παιδιά με απλά λόγια από μικρή ηλικία για τα φαινόμενα «εθισμού» και παρενόχλησης.
στ. Μην χρησιμοποιείτε τη χρήση του υπολογιστή για επιβράβευση ή τιμωρία
ζ. Εάν παρατηρήσετε υπερβολική χρήση ή/και συμπεριφορές εθισμού αναζητήστε ΑΜΕΣΩΣ βοήθεια.

8. Είναι σημαντικός ο ρόλος των γονέων στην πρόληψη του internet addiction και γιατί;
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ. Η ποιοτική σχέση με τους γονείς, ο χρόνος που οι γονείς αφιερώνουν στα παιδιά και η ενασχόληση τους στο internet μαζί με τα παιδιά μπορούν να συμβάλλουν στην αποφυγή του φαινομένου. Η συναισθηματική κάλυψη των παιδιών, η καλή σχέση και η επικοινωνία όλων των μελών οδηγούν σε σωστή εφαρμογή ΟΡΙΩΝ μέσα στο σπίτι, τα οποία μπορούν να τηρούνται (οι ενοχικοί γονείς αδυνατούν να βάλουν όρια).
Το internet είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο και δεν πρέπει να δαιμονοποιείται. Σωστή χρήση και όρια στις πιο ευαίσθητες ηλικίες είναι σημαντικά.

Συν-νοσηρότητα με:
1.Σύνδρομο Υπερκινητικότητας /Διάσπασης Προσοχής (κυρίως στους εφήβους)
2.Καταθλιπτικό Συναίσθημα
3. Σχιζοφρένεια
4. Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
5. Διπολική Διαταραχή (κυρίως στους ενήλικες)

ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ-ΠΡΟΛΗΨΗ :

Ποιους αφορούν :
- Εφήβους
- Γονείς
- Εκπαιδευτικούς
- Παιδιάτρους
- Παιδοψυχιάτρους
- Παιδοψυχολόγους
- Ιδιοκτήτες internet café
- Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης
- Υπουργείο Υγείας
- Υπουργείο Παιδείας
- Εταιρείες που σχετίζονται με το διαδίκτυο

http://www.youth-health.gr/gr/index.php?I=6&J=2&K=42

Τάδε έφη ένας ακόμη έφηβος που ενηλικιώνεται ως μέλος της γενιά των κοινωνικών δικτύων. Η Μονάδα Εφηβικής Υγείας του Πανεπιστημίου Αθηνών, με αφορμή την Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου (Saferinternet day) που γιορτάζεται στις 7 Φεβρουαρίου, αποκαλύπτει με αριθμούς αλλά και με χαρακτηριστικές δηλώσεις την διαδικτυακή πραγματικότητα, η οποία έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι των εφηβικών δωματίων και ζωών. Online εθισμός Σε μια εποχή που τα πάντα κινούνται γύρω από την διαδικτυακή πραγματικότητα, το Facebook, το Twitter και τα υπόλοιπα δίκτυα -σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, το 80% των μαθητών του Δημοτικού έχουν προφίλ σε social media- πώς ξεχωρίζουμε τον εθισμό από την υγιή χρήση του διαδικτύου;. Ο όρος «εθισμός στο διαδίκτυο» πρέπει να μπαίνει πάντα σε εισαγωγικά, όπως διαπιστώνει η κ. Άρτεμις Τσίτσικα, λέκτορας εφηβικής Ιατρικής, επισημαίνοντας πως πρόκειται για μια «καινούρια» έννοια, που φέρνει σε αμηχανία την επιστημονική κοινότητα. Σε κάθε περίπτωση, όταν ένα παιδί παραμελεί τους φίλους, τα φλερτ, την οικογένεια, το πρόγραμμα ύπνου ή μελέτης του και τα αγαπημένα του χόμπι ή την διατροφή, εξαιτίας του διαδικτύου, υπάρχει πρόβλημα. Τα στοιχεία της έρευνας Σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύει σήμερα η Μονάδα Εφηβικής Υγείας, τα ποσοστά υπερβολικής χρήσης του διαδικτύου αυξάνονται σε σχέση με τα ευρήματα της έρευνας του 2007. Μάλιστα, το φαινόμενο είναι πιο έντονο στις επαρχιακές πόλεις παρά στην Αττική και σε μεγαλύτερα ποσοστά στο Δημοτικό σχολείο παρά στο Λύκειο. Σημαντικό εύρημα είναι η «εξισορρόπηση» της εξάρτησης μεταξύ των δύο φύλων, αφού παλιότερα το προβάδισμα είχαν τα αγόρια. Πλέον, η πρώτη αιτία που μπορεί να οδηγήσει σε εθισμό είναι τα κοινωνικά δίκτυα και στην συνέχεια τα online παιχνίδια. Τα παιδιά με συμπεριφορές εξάρτησης επιδίδονται σε παιχνίδια τύχης και χρησιμοποιούν υλικό με σεξουαλικό περιεχόμενο αρκετά συχνότερα από τον υπόλοιπο πληθυσμό. Επιπλέον: -Από το σύνολο των εφήβων, 18,5% θα συναντούσαν κάποιον διαδικτυακό φίλο στον φυσικό κόσμο (74% των εφήβων σε «εξάρτηση). -Από το σύνολο των εφήβων, 63,7% θα δημοσιοποιούσαν προσωπικά τους δεδομένα (100% των εφήβων σε «εξάρτηση»). -Σύμφωνα με την ψυχομετρία, οι έφηβοι με συμπεριφορές εξάρτησης παρουσιάζουν τάσεις επιθετικότητας και παραβατικές συμπεριφορές, ενώ οι έφηβοι με την οριακή χρήση (στάδιο προ της «εξάρτησης») παρουσιάζουν τάσεις καταθλιπτικού συναισθήματος και άγχους. -Γενικά οι έφηβοι με προβληματική χρήση φαίνεται να αποκτούν μια κακώς εννοούμενη «άνεση» με το διαδίκτυο, καταργώντας όρια και παρουσιάζοντας συμπεριφορές υψηλού κινδύνου. Η σεξουαλικότητα στο έλεος του διαδικτύου Όπως διαπιστώνει ο κ. Θάνος Ασκητής, νευρολόγος-ψυχίατρος και πρόεδρος του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, στα 12-13 χρόνια του ένας έφηβος ξεκινά την σεξουαλική του ζωή, αλλά πλέον σε αυτή την ηλικία το διαδίκτυο γίνεται ο «μεγάλος φίλος» του. «Τα πρώτα φλερτ, ο πρώτος αυνανισμός, η ηδονή της σεξουαλικότητας ξεκινούν συχνά online, αλλά το internet είναι ένα παθητικό μέσο. Έτσι, η σεξουαλική αφύπνιση των εφήβων γίνεται βίαια και οδηγεί σε βία από την μία πλευρά ή σε μαλθακότητα στο άλλο άκρο», διαπιστώνει ο κ. Ασκητής. Το μεγάλο πρόβλημα, σύμφωνα με τον ειδικό, είναι το συναισθηματικό έλλειμμα στον έφηβο, που ξεκινά κατά κύριο λόγο από τον γονιό. Οι γονείς πλέον με όλες τις ασχολίες και τα άγχη τους δεν έχουν χρόνο ώστε να δώσουν συναισθηματική προσοχή, κι έτσι χάνεται η a priori θετική στάση του παιδιού απέναντί του. Η επικοινωνία αποκτά ένα χάσμα, το παιδί στρέφεται στο διαδίκτυο και το ρομαντικό της φαντασίωσης παγιδεύεται σε online σεξουαλικές αναζητήσεις, λέει ο κ. Ασκητής. Έτσι, όταν στην ηλικία των 16-19 ετών η σεξουαλική ζωή θα μεταφερθεί εκτός σπιτιού, εγείρεται ένα μεγάλο ερώτημα για τους κινδύνους. Παρ’ όλα αυτά, ο κ. Ασκητής είναι αισιόδοξος για το ελληνικό μέλλον: «Όταν η κοινωνία βρίσκεται σε κρίση, οι άνθρωποι βρίσκονται σε άνθιση», αναφέρει και συμπληρώνει πως τα οικονομικά προβλήματα θα ξαναφέρουν κοντά τις οικογένειες και τους φίλους. «Στα παλιά σπίτια, τα σαλόνια ήταν μεγάλα και τα δωμάτια μικρά. Όταν ήρθε η εποχή της “ευμάρειας”, τα σαλόνια μίκρυναν και τα δωμάτια μεγάλωσαν, ενώ εισέβαλε σε αυτά η τηλεόραση και αργότερα ο υπολογιστής. Πλέον θεωρώ πως αυτό θα αρχίσει να αντιστρέφεται και πάλι, η γειτονιά, η οικογένεια, οι φίλοι θα ξαναμπούν στο σαλόνι», καταλήγει. Αντιμετώπιση της «εξάρτησης» Η σωστή γονεϊκή στάση, με συστηματική προσοχή και αγάπη στα παιδιά είναι το πρώτο βήμα, συμφωνούν οι ειδικοί. «Όταν υπάρχει αγάπη, το παιδί ξέρει πως οι οδηγίες του γονιού δεν είναι τιμωρία, αλλά φροντίδα», αναφέρει η κ. Τσίτσικα. Όπως υπογράμμισε στην συνέντευξη τύπου για την Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου, ορισμένες οδηγίες κάνουν λόγο για 2 ώρες την ημέρα ή 10 ώρες την εβδομάδα, ως ένα καλό όριο για φυσιολογική χρήση του internet. Ωστόσο, πάντα αυτά τα όρια πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την προσωπικότητα του παιδιού και να εξατομικεύονται. Φυσικά, αν διαπιστωθεί κάποιο πρόβλημα, υπάρχει πάντα η γραμμή υποΣΤΗΡΙΖΩ (80011 80015) που λειτουργεί χωρίς χρέωση και απευθύνεται σε εφήβους και τις οικογένειές τους παρέχοντας υποστήριξη σε θέματα που σχετίζονται με την χρήση του Διαδικτύου, και εφόσον κρίνεται αναγκαίο, προωθεί τις υποθέσεις σε ειδικούς παιδοψυχολόγους για ολοκληρωμένη αντιμετώπιση. Επιπλέον, όπως διαπιστώνουν οι ειδικοί, σημαντικό βήμα είναι η ενημέρωση των γονιών, οι οποίοι πολλές φορές φοβούνται πως γνωρίζουν πολύ λιγότερα για το διαδίκτυο από τα παιδιά τους και έτσι αντί να τους συμβουλεύσουν απλώς «τραβούν την πρίζα». Αυτό που ζητείται από τους γονείς είναι η εμπειρία ζωής τους και όχι οι τεχνολογικές τους γνώσεις, επισημαίνουν οι εκπρόσωποι της Μονάδας Εφηβικής Υγείας.

Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.in2life.gr/everyday/modernlife/article/216811/einai-oi-efhvoi-ethismenoi-sto-diadiktyo.html
Πηγή: www.in2life.gr

Σε μια εποχή που τα πάντα κινούνται γύρω από την διαδικτυακή πραγματικότητα, το Facebook, το Twitter και τα υπόλοιπα δίκτυα -σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, το 80% των μαθητών του Δημοτικού έχουν προφίλ σε social media- πώς ξεχωρίζουμε τον εθισμό από την υγιή χρήση του διαδικτύου;. Ο όρος «εθισμός στο διαδίκτυο» πρέπει να μπαίνει πάντα σε εισαγωγικά, όπως διαπιστώνει η κ. Άρτεμις Τσίτσικα, λέκτορας εφηβικής Ιατρικής, επισημαίνοντας πως πρόκειται για μια «καινούρια» έννοια, που φέρνει σε αμηχανία την επιστημονική κοινότητα. Σε κάθε περίπτωση, όταν ένα παιδί παραμελεί τους φίλους, τα φλερτ, την οικογένεια, το πρόγραμμα ύπνου ή μελέτης του και τα αγαπημένα του χόμπι ή την διατροφή, εξαιτίας του διαδικτύου, υπάρχει πρόβλημα. Τα στοιχεία της έρευνας Σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύει σήμερα η Μονάδα Εφηβικής Υγείας, τα ποσοστά υπερβολικής χρήσης του διαδικτύου αυξάνονται σε σχέση με τα ευρήματα της έρευνας του 2007. Μάλιστα, το φαινόμενο είναι πιο έντονο στις επαρχιακές πόλεις παρά στην Αττική και σε μεγαλύτερα ποσοστά στο Δημοτικό σχολείο παρά στο Λύκειο. Σημαντικό εύρημα είναι η «εξισορρόπηση» της εξάρτησης μεταξύ των δύο φύλων, αφού παλιότερα το προβάδισμα είχαν τα αγόρια. Πλέον, η πρώτη αιτία που μπορεί να οδηγήσει σε εθισμό είναι τα κοινωνικά δίκτυα και στην συνέχεια τα online παιχνίδια. Τα παιδιά με συμπεριφορές εξάρτησης επιδίδονται σε παιχνίδια τύχης και χρησιμοποιούν υλικό με σεξουαλικό περιεχόμενο αρκετά συχνότερα από τον υπόλοιπο πληθυσμό. Επιπλέον: -Από το σύνολο των εφήβων, 18,5% θα συναντούσαν κάποιον διαδικτυακό φίλο στον φυσικό κόσμο (74% των εφήβων σε «εξάρτηση). -Από το σύνολο των εφήβων, 63,7% θα δημοσιοποιούσαν προσωπικά τους δεδομένα (100% των εφήβων σε «εξάρτηση»). -Σύμφωνα με την ψυχομετρία, οι έφηβοι με συμπεριφορές εξάρτησης παρουσιάζουν τάσεις επιθετικότητας και παραβατικές συμπεριφορές, ενώ οι έφηβοι με την οριακή χρήση (στάδιο προ της «εξάρτησης») παρουσιάζουν τάσεις καταθλιπτικού συναισθήματος και άγχους. -Γενικά οι έφηβοι με προβληματική χρήση φαίνεται να αποκτούν μια κακώς εννοούμενη «άνεση» με το διαδίκτυο, καταργώντας όρια και παρουσιάζοντας συμπεριφορές υψηλού κινδύνου. Η σεξουαλικότητα στο έλεος του διαδικτύου Όπως διαπιστώνει ο κ. Θάνος Ασκητής, νευρολόγος-ψυχίατρος και πρόεδρος του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, στα 12-13 χρόνια του ένας έφηβος ξεκινά την σεξουαλική του ζωή, αλλά πλέον σε αυτή την ηλικία το διαδίκτυο γίνεται ο «μεγάλος φίλος» του. «Τα πρώτα φλερτ, ο πρώτος αυνανισμός, η ηδονή της σεξουαλικότητας ξεκινούν συχνά online, αλλά το internet είναι ένα παθητικό μέσο. Έτσι, η σεξουαλική αφύπνιση των εφήβων γίνεται βίαια και οδηγεί σε βία από την μία πλευρά ή σε μαλθακότητα στο άλλο άκρο», διαπιστώνει ο κ. Ασκητής. Το μεγάλο πρόβλημα, σύμφωνα με τον ειδικό, είναι το συναισθηματικό έλλειμμα στον έφηβο, που ξεκινά κατά κύριο λόγο από τον γονιό. Οι γονείς πλέον με όλες τις ασχολίες και τα άγχη τους δεν έχουν χρόνο ώστε να δώσουν συναισθηματική προσοχή, κι έτσι χάνεται η a priori θετική στάση του παιδιού απέναντί του. Η επικοινωνία αποκτά ένα χάσμα, το παιδί στρέφεται στο διαδίκτυο και το ρομαντικό της φαντασίωσης παγιδεύεται σε online σεξουαλικές αναζητήσεις, λέει ο κ. Ασκητής. Έτσι, όταν στην ηλικία των 16-19 ετών η σεξουαλική ζωή θα μεταφερθεί εκτός σπιτιού, εγείρεται ένα μεγάλο ερώτημα για τους κινδύνους. Παρ’ όλα αυτά, ο κ. Ασκητής είναι αισιόδοξος για το ελληνικό μέλλον: «Όταν η κοινωνία βρίσκεται σε κρίση, οι άνθρωποι βρίσκονται σε άνθιση», αναφέρει και συμπληρώνει πως τα οικονομικά προβλήματα θα ξαναφέρουν κοντά τις οικογένειες και τους φίλους. «Στα παλιά σπίτια, τα σαλόνια ήταν μεγάλα και τα δωμάτια μικρά. Όταν ήρθε η εποχή της “ευμάρειας”, τα σαλόνια μίκρυναν και τα δωμάτια μεγάλωσαν, ενώ εισέβαλε σε αυτά η τηλεόραση και αργότερα ο υπολογιστής. Πλέον θεωρώ πως αυτό θα αρχίσει να αντιστρέφεται και πάλι, η γειτονιά, η οικογένεια, οι φίλοι θα ξαναμπούν στο σαλόνι», καταλήγει. Αντιμετώπιση της «εξάρτησης» Η σωστή γονεϊκή στάση, με συστηματική προσοχή και αγάπη στα παιδιά είναι το πρώτο βήμα, συμφωνούν οι ειδικοί. «Όταν υπάρχει αγάπη, το παιδί ξέρει πως οι οδηγίες του γονιού δεν είναι τιμωρία, αλλά φροντίδα», αναφέρει η κ. Τσίτσικα. Όπως υπογράμμισε στην συνέντευξη τύπου για την Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου, ορισμένες οδηγίες κάνουν λόγο για 2 ώρες την ημέρα ή 10 ώρες την εβδομάδα, ως ένα καλό όριο για φυσιολογική χρήση του internet. Ωστόσο, πάντα αυτά τα όρια πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την προσωπικότητα του παιδιού και να εξατομικεύονται. Φυσικά, αν διαπιστωθεί κάποιο πρόβλημα, υπάρχει πάντα η γραμμή υποΣΤΗΡΙΖΩ (80011 80015) που λειτουργεί χωρίς χρέωση και απευθύνεται σε εφήβους και τις οικογένειές τους παρέχοντας υποστήριξη σε θέματα που σχετίζονται με την χρήση του Διαδικτύου, και εφόσον κρίνεται αναγκαίο, προωθεί τις υποθέσεις σε ειδικούς παιδοψυχολόγους για ολοκληρωμένη αντιμετώπιση. Επιπλέον, όπως διαπιστώνουν οι ειδικοί, σημαντικό βήμα είναι η ενημέρωση των γονιών, οι οποίοι πολλές φορές φοβούνται πως γνωρίζουν πολύ λιγότερα για το διαδίκτυο από τα παιδιά τους και έτσι αντί να τους συμβουλεύσουν απλώς «τραβούν την πρίζα». Αυτό που ζητείται από τους γονείς είναι η εμπειρία ζωής τους και όχι οι τεχνολογικές τους γνώσεις, επισημαίνουν οι εκπρόσωποι της Μονάδας Εφηβικής Υγείας.

Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.in2life.gr/everyday/modernlife/article/216811/einai-oi-efhvoi-ethismenoi-sto-diadiktyo.html
Πηγή: www.in2life.gr

της Ηρώς Κουνάδη Αν αναρωτιέστε, όχι, επίσημα αναγνωρισμένος εθισμός στα video games –με την έννοια των κέντρων αποτοξίνωσης, των ομάδων βοήθειας τύπου “gamers anonymous” και των διαφημιστικών καμπανιών με σύνθημα “just say no”– δεν υπάρχει. Από την άλλη, βέβαια, πριν από λίγα χρόνια δεν υπήρχε επίσημα αναγνωρισμένος εθισμός ούτε σε ουσίες όπως η νικοτίνη ή το αλκοόλ. Κι αυτό δεν σημαίνει ότι ο αλκοολισμός ως πρόβλημα έκανε την εμφάνισή του όταν προστέθηκε το «απολαύστε υπεύθυνα» στις διαφημίσεις των ποτών. Αν αισθάνεστε ότι εσείς ή κάποιο κοντινό σας πρόσωπο εγκαταλείπετε τις παλιές, αγαπημένες σας συνήθειες για να περάσετε μία ακόμα πίστα, δεν χρειάζεστε καμία «αντί-» καμπάνια να σας επιβεβαιώσει πως μιλάμε για εθισμό. Τι λένε οι έρευνες Αν και τα αποτελέσματα των ερευνών που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα είναι αντικρουόμενα ως προς το αν και κατά πόσο η συστηματική χρήση video games δημιουργεί εθισμό αντίστοιχο με εκείνον του αλκοόλ ή των ναρκωτικών ουσιών, η Αμερικανική Ιατρική Ένωση ορίζει ως εθισμό την ενασχόληση με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια για περισσότερες από δύο ώρες την ημέρα. Οι περισσότερες έρευνες συγκλίνουν στο συμπέρασμα πως, δεδομένου πως οι ώρες που περνούν οι gamers μπροστά από τις οθόνες ποικίλλουν από έξι έως δώδεκα την εβδομάδα, μόνο ένα 10 με 15% των χρηστών μπορούν να θεωρηθούν «εθισμένοι». Κι αυτό, όχι τόσο με βάση τις ώρες που παίζουν βιντεοπαιχνίδια ανά ημέρα ή ανά εβδομάδα, όσο με βάση την συμπεριφορά και τα συναισθήματα που εκδηλώνουν όταν βρίσκονται μακριά από τις κονσόλες ή τους υπολογιστές τους. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το συμπέρασμα της έρευνας που πραγματοποιήθηκε από το Ιατρικό Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ σύμφωνα με το οποίο οι άνδρες έχουν δύο με τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να εθιστούν στα video games απ’ ότι οι γυναίκες. Τα συμπτώματα που δεν πρέπει να αγνοήσετε Αν, λοιπόν, οι ώρες που περνάτε –εσείς, οι φίλοι, τα συγγενικά σας πρόσωπα ή τα παιδιά σας– μπροστά στην οθόνη δεν είναι κριτήριο, πώς θα καταλάβετε αν έχετε να κάνετε με εθισμό ή όχι; Σύμφωνα με την Αμερικανική Ιατρική Ένωση υπάρχουν αρκετές ενδείξεις, που θα έπρεπε να σας ανησυχήσουν: - Χάνετε την αίσθηση του χρόνου. Ανοίγετε, για παράδειγμα, τον υπολογιστή ή την κονσόλα με σκοπό να παίξετε ένα μισάωρο και την επόμενη φορά που κοιτάτε το ρολόι έχουν περάσει δυο ώρες. - Παραμελείτε την κοινωνική σας ζωή. Στο δίλημμα αν θα συναντήσετε φίλους για ποτό ή θα πάτε σπίτι να παίξετε μετά το γραφείο (το σχολείο/ την σχολή) κερδίζει συχνότερα η δεύτερη εναλλακτική. Παρομοίως, ενδιαφέρεστε όλο και λιγότερο για τα μέχρι πρότινος χόμπι σας, μιλάτε λιγότερο στο τηλέφωνο με τους φίλους σας κι έχετε όλο και λιγότερα πράγματα να τους πείτε. - Περνάτε μια δύσκολη φάση. Πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν τα βιντεοπαιχνίδια ως μια μορφή «ψυχοθεραπείας», απασχολώντας το μυαλό τους με αυτά για να μην σκέφτονται ένα δυσάρεστο γεγονός που τους συνέβη πρόσφατα. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι πολύ ευκολότερο να εθιστούν, αφού όσο περισσότερο παίζουν τόσο λιγότερο οι δυσάρεστες σκέψεις απασχολούν το μυαλό τους. - Αρνείστε τα πάντα όταν σας ρωτούν. Ακριβώς όπως τα περισσότερα εθισμένα άτομα δεν αναγνωρίζουν τον εθισμό τους στα αρχικά στάδια, έτσι και οι εθισμένοι gamers δεν θεωρούν πως κάτι πηγαίνει στραβά απλά επειδή παίζουν πολλές ώρες –οι περισσότεροι, δε, δεν πιστεύουν ότι τίθεται καν θέμα εθισμού. Αν ερωτηθούν από δικά τους πρόσωπα που ανησυχούν, το πιθανότερο είναι να απαντήσουν κάτι «επιθετικά αμυντικό», όπως «εσύ γιατί πηγαίνεις γυμναστήριο/ χορό/ ταξίδια; Εγώ παίζω παιχνίδια. Χόμπι είναι, δεν ενοχλώ κανέναν».

Διαβάστε περισσότερα στο: http://www.in2life.gr/delight/hobbies/article/204614/ethismos-sta-video-games-yparhei.html
Πηγή: www.in2life.gr

Ιστολόγιο Ερευνητικής Εργασίας "Η Εξάρτηση από το Διαδίκτυο" του 2ου ΓΕΛ Σταυρούπολης.

Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2014

Η χρήση κατάχρηση του διαδικτύου (4 Ομάδα Μιλτιάδης Νίκος)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου