Εθισμός στα ηλεκτρονικά παιχνίδια (4 Ομάδα Μιλτιάδης Νίκος)

Η τεχνολογία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας, αλλά υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις που μπορεί αυτό το αναπόσπαστο κομμάτι να γίνει εθισμός. Μιλάμε για τον εθισμό των μικρών παιδιών στα ηλεκτρονικά παιχνίδια...


Η ξαφνική εισβολή της τεχνολογίας στα ελληνικά σπίτια και η ραγδαία ανάπτυξη της, βρίσκει «αδιάβαστους» πολλούς από τους γονείς που δεν ξέρουν πώς να συμπεριφερθούν ή τι πρέπει να κάνουν αναφορικά με τα παιδιά τους.

Η πρόσβαση στα ηλεκτρονικά παιχνίδια είναι πιο εύκολη από ποτέ και πολλά παιδάκια τα επιλέγουν σαν τρόπο διασκέδασης. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που μπορεί να προκληθεί εθισμός, ένα πρόβλημα σοβαρό αλλά αντιμετωπίσιμο.

Ο παιδίατρος Κώστας Κομματάς, έρχεται για να διαφωτίσει τους γονείς που έχουν κάποιες υπόνοιες για εθισμό των παιδιών τους στα ηλεκτρονικά παιχνίδια.

Σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. Κομματά, ένα από τα συνηθισμένα συμπτώματα εξάρτησης του παιδιού από τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, είναι η απομόνωση του από τους συνομηλίκους του – λόγου χάρη η αποφυγή της βόλτας με τα υπόλοιπα παιδιά – σε συνδυασμό με την προσμονή της ώρας που θα ξαναπαίξει το ηλεκτρονικό.

Επίσης, ένα άλλο σύμπτωμα είναι, όταν το παιδί βρεθεί σε ένα χώρο όπου δεν υπάρχει ηλεκτρονικός υπολογιστής ή διακοπεί απότομα το παιχνίδι του και δεν μπορεί να παίξει, τότε παρουσιάζονται συμπτώματα όπως τρέμουλο των χεριών, αϋπνία και υπερκινητικότητα.

Όταν κουβεντιάζουν, τα εθισμένα παιδιά συχνά κάνουν αναφορές για τους «ήρωες» των παιχνιδιών τους σαν να είναι αληθινά και υπαρκτά πρόσωπα.

Οι γονείς που θα παρατηρήσουν ότι το παιδάκι τους είναι εθισμένο δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να απαγορεύσουν μέσα σε μία νύχτα τον ηλεκτρονικό υπολογιστή και τα παιχνίδια. Τα παιδιά έλκονται από το «απαγορευμένο» επειδή τους μαγνητίζει την περιέργεια, οπότε η απόλυτη απαγόρευση είναι λάθος, σύμφωνα με τον Δρ. Κώστα Κομματά.

Βασικός παράγοντας είναι και η κατανόηση των γονιών αναφορικά με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Με λίγα λόγια πρέπει να δείξουν «προσαρμογή σκέψης» και να καταλάβουν ότι τα ηλεκτρονικά παιχνίδια είναι σημείο των καιρών μας και τα παιδιά θέλουν να διασκεδάσουν παίζοντας τα.

Από την άλλη πλευρά, ο γονιός δεν πρέπει να παραδοθεί εύκολα στις επιθυμίες του παιδιού. Πρέπει να είναι αποφασιστικός και να κάνει μία συμφωνία με το παιδί του. Για παράδειγμα να διαλέξουν μαζί το ποιο παιχνίδι θα παίζει και για πόσο χρόνο.

Όσον αφορά την συμφωνία, ο γονιός πρέπει να προειδοποιήσει το παιδί ότι η συμφωνία μπορεί ναι μεν να είναι προφορική αλλά είναι ένα συμβόλαιο το οποίο αν παραβιαστεί υπάρχουν επιπτώσεις. Σε περίπτωση παραβίασης, ο γονιός είναι υποχρεωμένος να επιβάλλει ποινή, όπως για παράδειγμα την στέρηση του ηλεκτρονικού υπολογιστή για αρκετό χρόνο.

Ο βασικότερος κανόνας και πιο σημαντικός από όλους είναι ότι αν δυστυχώς ο γονιός διαπιστώσει εθισμό, να μην κρυφτεί πίσω από το δάχτυλο του και να έχει το θάρρος να ζητήσει βοήθεια από κάποιο ψυχολόγο. Εν τέλει δεν είναι κακό ούτε κατακριτέο το να υπάρξει κάποιο πρόβλημα και να ζητηθεί βοήθεια γιατί πολύ απλά όλοι έχουν προβλήματα. Το πώς τα αντιλαμβάνεται ο καθένας και το τι κάνει για να τα αντιμετωπίσει είναι προσωπική του επιλογή, αλλά όταν φέρνεις ένα παιδί σε αυτό τον κόσμο εσύ και μόνο είσαι ο υπεύθυνος για την εκμάθηση και το καλό του έτσι ώστε να είναι ευτυχισμένο και να βγει ένας άξιος άνθρωπος στην κοινωνία για να προσφέρει σε όλους μας.



 http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/2014/01/blog-post_3104.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed:+blogspot/EdUYd+%28tromaktiko%29

Δύο ερευνητές του Χάρβαρντ δημοσίευσαν μια μελέτη που εξηγεί γιατί μας αρέσει τόσο πολύ να μιλάμε για τους εαυτούς μας: όταν μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας, ενεργοποιείται το σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου, γράφει το Atlantic. Η Diana Tamir, απόφοιτη σπουδάστρια ψυχολογίας, και ο Jason Mitchell, επιβλέπων, έκαναν μαγνητική τομογραφία σε 212 άτομα ζητώντας τους να εκθέσουν τις απόψεις τους για την προσωπικότητά τους και στη συνέχεια τις απόψεις τους για άλλους ανθρώπους. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η αποδέσμευση της ντοπαμίνης στο μεσομεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου, η οποία παίζει βασικό ρόλο στις οδούς ανταμοιβής, ήταν αυξημένη στις ερωτήσεις που είχαν σχέση με προσωπικές αποκαλύψεις. Οι ερευνητές έχουν ήδη δείξει ότι ορισμένες online δραστηριότητες -όπως ο έλεγχος του e-mail ή το Twitter- διεγείρουν το σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου. Όπως και στον κουλοχέρη, η συμμετοχή σε αυτές τις δραστηριότητες φέρνει τον εγκέφαλο σε παροξυσμό, καθώς προβλέπει μια πιθανή ανταμοιβή: συχνά τίποτα, αλλά μερικές φορές ένα μικρό βραβείο, και μερικές φορές ένα τζάκποτ. Η απάντηση σε αυτό το απρόβλεπτο μοτίβο φαίνεται να είναι βαθιά ριζωμένη για έναν πολύ βασικό λόγο: ακριβώς το ίδιο κύκλο αγωνίας και ενθουσιασμού παρακινεί τα ζώα να συνεχίσουν το κυνήγι για να βρουν τροφή. Τα εισερχόμενα e-mail, το Facebook, οι κουλοχέρηδες απλά εστιάζουν σε έναν μηχανισμό που είναι τέλεια σχεδιασμένος ώστε να είναι σίγουρο ότι δεν χάνουμε το ενδιαφέρον μας για το πιο βασική εργασία που πρέπει να επιτελούμε, η οποία είναι να κρατάμε τον εαυτό μας στη ζωή. Πηγή: www.lifo.gr

Δύο ερευνητές του Χάρβαρντ δημοσίευσαν μια μελέτη που εξηγεί γιατί μας αρέσει τόσο πολύ να μιλάμε για τους εαυτούς μας: όταν μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας, ενεργοποιείται το σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου, γράφει το Atlantic. Η Diana Tamir, απόφοιτη σπουδάστρια ψυχολογίας, και ο Jason Mitchell, επιβλέπων, έκαναν μαγνητική τομογραφία σε 212 άτομα ζητώντας τους να εκθέσουν τις απόψεις τους για την προσωπικότητά τους και στη συνέχεια τις απόψεις τους για άλλους ανθρώπους. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η αποδέσμευση της ντοπαμίνης στο μεσομεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου, η οποία παίζει βασικό ρόλο στις οδούς ανταμοιβής, ήταν αυξημένη στις ερωτήσεις που είχαν σχέση με προσωπικές αποκαλύψεις. Οι ερευνητές έχουν ήδη δείξει ότι ορισμένες online δραστηριότητες -όπως ο έλεγχος του e-mail ή το Twitter- διεγείρουν το σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου. Όπως και στον κουλοχέρη, η συμμετοχή σε αυτές τις δραστηριότητες φέρνει τον εγκέφαλο σε παροξυσμό, καθώς προβλέπει μια πιθανή ανταμοιβή: συχνά τίποτα, αλλά μερικές φορές ένα μικρό βραβείο, και μερικές φορές ένα τζάκποτ. Η απάντηση σε αυτό το απρόβλεπτο μοτίβο φαίνεται να είναι βαθιά ριζωμένη για έναν πολύ βασικό λόγο: ακριβώς το ίδιο κύκλο αγωνίας και ενθουσιασμού παρακινεί τα ζώα να συνεχίσουν το κυνήγι για να βρουν τροφή. Τα εισερχόμενα e-mail, το Facebook, οι κουλοχέρηδες απλά εστιάζουν σε έναν μηχανισμό που είναι τέλεια σχεδιασμένος ώστε να είναι σίγουρο ότι δεν χάνουμε το ενδιαφέρον μας για το πιο βασική εργασία που πρέπει να επιτελούμε, η οποία είναι να κρατάμε τον εαυτό μας στη ζωή. Πηγή: www.lifo.gr

Δύο ερευνητές του Χάρβαρντ δημοσίευσαν μια μελέτη που εξηγεί γιατί μας αρέσει τόσο πολύ να μιλάμε για τους εαυτούς μας: όταν μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας, ενεργοποιείται το σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου, γράφει το Atlantic. Η Diana Tamir, απόφοιτη σπουδάστρια ψυχολογίας, και ο Jason Mitchell, επιβλέπων, έκαναν μαγνητική τομογραφία σε 212 άτομα ζητώντας τους να εκθέσουν τις απόψεις τους για την προσωπικότητά τους και στη συνέχεια τις απόψεις τους για άλλους ανθρώπους. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η αποδέσμευση της ντοπαμίνης στο μεσομεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου, η οποία παίζει βασικό ρόλο στις οδούς ανταμοιβής, ήταν αυξημένη στις ερωτήσεις που είχαν σχέση με προσωπικές αποκαλύψεις. Οι ερευνητές έχουν ήδη δείξει ότι ορισμένες online δραστηριότητες -όπως ο έλεγχος του e-mail ή το Twitter- διεγείρουν το σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου. Όπως και στον κουλοχέρη, η συμμετοχή σε αυτές τις δραστηριότητες φέρνει τον εγκέφαλο σε παροξυσμό, καθώς προβλέπει μια πιθανή ανταμοιβή: συχνά τίποτα, αλλά μερικές φορές ένα μικρό βραβείο, και μερικές φορές ένα τζάκποτ. Η απάντηση σε αυτό το απρόβλεπτο μοτίβο φαίνεται να είναι βαθιά ριζωμένη για έναν πολύ βασικό λόγο: ακριβώς το ίδιο κύκλο αγωνίας και ενθουσιασμού παρακινεί τα ζώα να συνεχίσουν το κυνήγι για να βρουν τροφή. Τα εισερχόμενα e-mail, το Facebook, οι κουλοχέρηδες απλά εστιάζουν σε έναν μηχανισμό που είναι τέλεια σχεδιασμένος ώστε να είναι σίγουρο ότι δεν χάνουμε το ενδιαφέρον μας για το πιο βασική εργασία που πρέπει να επιτελούμε, η οποία είναι να κρατάμε τον εαυτό μας στη ζωή. Πηγή: www.lifo.gr