(Ομαδα 1η Ειρηνη,Παναγιωτης,Λαζαρος,Σαββας) ΜΙΑ ΝΕΑ ΜΟΡΦΗ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ

Με την εξέλιξη της τεχνολογίας ο σύγχρονος άνθρωπος έχει γίνει αδιάσπαστο μέρος της.

Με την συνεχή ενασχόληση μας με τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας ( κινητό τηλέφωνο, ιντερνετ ) χωρίς  να γίνει αντιληπτό η πληροφόρηση μας γίνεται  πιο άμεση, πιο  πλήρης και πιο τέλεια.

Τι γίνεται όμως όταν μερικοί από όσους δέχονται την πληροφόρηση αυτή, αρχίζουν να ασχολούνται με  έμμονο και παθολογικό τρόπο με αυτή;

Εχει παρατηρηθεί πως  η συνεχής και έμμονη απασχόληση με το κινητό τηλέφωνο και το διαδίκτυο  και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης βασίζεται πάνω σε ένα άλλο κίνητρο, διαφορετικό από την απλή πληροφόρηση- τον φόβο πως είναι δυνατόν να μπορούν να μείνουν έξω από τις εξελίξεις… μπορεί να χάσουν κάτι… να τους διαφύγει δηλαδή  κάτι σπουδαίο…

Η νέα αυτή παθολογική σχέση  με τα Μέσα, που δεν πέρασε ακόμη από τα διεθνή στατιστικά συστήματα ταξινόμησης των ασθενειών έχει πάρει το όνομα  με το ακρώνυμο FOMO (Fear Of Missing Out), δηλαδή από τον "φόβο ότι κάτι μπορεί να χάσω".

Με το πιο πάνω  ακρώνυμο περιγράφεται η συνήθεια που  δημιούργησε  κάποιος, όπου βρεθεί, ότι κάνει, όπου πάει  στον νου του είναι η μοναδική σκέψη,  να αναζητήσει μέσα από τον υπολογιστή του ή το κινητό του όλες τις δυνατές συνδέσεις που έχει, από το συνηθισμένο μήνυμα e-mail,  μέχρι τις συνδρομές του σε κοινωνικά δίκτυα Facebook, Linkedin , Twitter, Foursquare check-ins, Google+ κ.ά.) και να αφιερώσει αρκετό από τον χρόνο του για να πληροφορηθεί όσο το δυνατό περισσότερα, μόνο και μόνο από τον φόβο μήπως συμβεί κάτι και ο ίδιος να το χάσει…

Σίγουρα έχετε δει τέτοια άτομα που κάθονται μαζί σας στο τραπέζι και αντί να επικοινωνούν με το βλέμμα και τα λόγια τους μαζί σας είναι χωμένοι στο κινητό τους και το μόνο που φαίνεται είναι η συνεχής κίνηση των δακτύλων τους στην οθόνη του κινητού τους και η διαφοροποίηση της έκφρασης στο πρόσωπο τους, που αλλάζει ανάλογα με την πληροφορία που διάβασαν και είδαν..

Δηλαδή ο φόβος για την απώλεια της εικονικής πληροφόρησης τείνει να αφαιρέσει την ικανοποίηση του βιώματος της πραγματικής ζωής και να την απορρίψει γιατί είναι πιο ελκυστική…

Δηλαδή μπορεί να παρατηρηθεί το εξής περίεργο- να είναι κάποιος με μια πολύ ωραία παρέα… να περνά πολύ ωραία, να έχει ακουστική και  οπτική, ακόμη και σωματική επαφή με τα άλλα μέλη της παρέας, αλλά αυτό  να μη τον  ικανοποιεί γιατί η προσοχή του είναι στο κινητό του για να μην του ξεφύγει  κάτι άλλο ( εικονικό, όχι πραγματικό)  που συμβαίνει κάπου αλλού, τον οποίο τον γεμίζει περισσότερο από αυτό που βιώνει εκείνη την στιγμή…

Το παράδοξο όμως  είναι πως  αν κάποιος από την παρέα , εκείνη την στιγμή, στείλει φωτογραφίες ή βίντεο από την συνάντηση που βρίσκεται (που να δείχνει ακόμη και εκείνον να ασχολείται με το κινητό του) αυτό θα του προκαλέσει μεγαλύτερη ικανοποίηση από αυτό που έπρεπε συναισθηματικά να βιώνει καλύτερα την πραγματικότητα που βρίσκεται..

Πηγη:http://www.veresies.com/index.php?option=com_content&view=article&id=284&Itemid=162&lang=en